Tengah iron baju sekolah anak tadi, tetiba teringat semula zaman persekolahan saya dulu-dulu.
Zaman kanak2 riang...What a Simple Life..No worries...Seronok ada, sedih pun ada bila terkenang balik..Seronok sebab memang best la kan zaman kanak2 tapi sedih sebab terkenang arwah abah yang dah tiada almost 16 years ago.
Entry pasal bab sekolah ni memang panjang sikit..maklumlah beberapa puluh tahun punya cerita..hihi...Harap bertabah lah membacanya....
Saya dilahirkan di Kampung Alor Melong, Alor Setar , Kedah at my grandmother's house. My name was choosen by my late father. ~SHARNIZA HAMID~ Simple kan. Tak macam nama my daughters yang panjang berjela. (nama anak2, husband yg pilih).
My school life started masa mula masuk Tadika in 1979 (alamak..dah rasa tua) masa stay kat Kodiang. Tapi I managed to enjoy Tadika just few months saja sebab arwah abah dapat tawaran sambung degree kat Universiti Sains Malaysia, Penang. So, we moved to Bayan Baru for almost a year. Bila dah start masuk darjah 1, my mom, elder brother, youngest sister & I have to move back to Alor Setar (stayed at my grandmother's house) sebab my father dah register sekolah rendah kat Alor Setar ~Sek Rendah Kebangsaan Sultanah Asma. Sekolah ni memang sekolah utk pelajar perempuan jer. Tinggal lah my father sorang menghabiskan study kat Penang.
 |
| Sekolah Rendah Kebangsaan Sultanah Asma , Alor Setar, Kedah |
Masa tu memang best la tinggal kat kampung sebab keliling rumah ada sawah bendang. Balik sekolah jer petang2 memang selalu berkubang kat bendang tu..tangkap pepatung lah, main dgn kawan2, main basikal sampai jatuh & patah gigi...hihi..( I wish I had the picture - semua album ada kat rumah mak). Dok pulak dgn tok & wan memang best lah. Arwah Wan kerja Polis. So, everyday, memang pergi balik sekolah naik kereta polis lah...Kalau Wan tak dapat ambil, my mum yang hantar ke sekolah jalan kaki. Masa tu bawak belanja sekolah 30 sen jer. Air memang bawa dari rumah. Dgn 30 sen tu boleh beli nasi lemak & boleh simpan lagi. How I wish I boleh bagi my daughters duit belanja sekolah 30 sen jer sehari instead of rm3 nowadays....Memang besar gap inflasinya kannn...
Tapi baru beberapa bulan enjoy sekolah , tetiba all I knew I had to move to another school kat Perlis pulak. After my father graduated, dapat posting mengajar kat Perlis - kat Sekolah Menengah Syed Sirajuddin, Jejawi, Perlis. So, the whole family pindah ke Arau & luckily sekolah dekat jer dgn rumah - Sekolah Rendah Tengku Budriah.
 |
| Gambar carian google: Ni time banjir...Memang sejak zaman 80's pun selalu banjir..Tu yang best...hihi |
I still remember bila pindah ke sini, I masuk darjah 1 Biru-kelas A la kiranya. Guru kelasnya lelaki Cikgu Lim. Cikgu Lim ni garang tapi sebenarnya beliau lah pencetus revolusi dalam hidup saya sebab hari ke-3 pindah ke sekolah ni saya dah merasa penampar dan rotan cikgu gara2 tak buat homework...huhu...memang sadis. Tapi tak de lah pulak balik mengadu kat mak abah kena tampar dgn cikgu. My father pun cikgu jugak. So..memang tak sokong lah sebab it was my fault kan..Tak buat homework......Memang deserve lah kan. Tapi yg pelik tu..ada lagi 2-3 org yg kena denda ketuk ketampi & rotan. Tapi saya sorang jer yg dapat extra bonus, kena penampar lagi...Dah kena penampar, ketuk ketampi pastu kena rotan lagi...Kejam kan...Tapi masa dulu perkara biasa jer...Kalau time sekarang, agak2 kalau ada kes cam ni..mau mak bapak serang cikgu kan.....
Actually, bila ingat balik, memang I felt very thankful to Cikgu Lim sbb mulai hari tu, balik dari sekolah terus buat homework kat tangga rumah lagi depan pintu...Baju sekolah tak salin, makan tak hingat. Tapi Alhamdulillah, since then memang selalu dapat no 1 dalam kelas. Bangga weh. Memang I make sure homework comes first. Lepas habis homework baru pergi makan & main. Makan pun asyik suka nasi campur kicap & ikan jer. Memang cekeding jer badan masa kecik dulu macam my daughter yg bongsu ni. Kalau ada homework sampai malam pun sanggup berjaga...Sampai arwah abah kesian..kekadang abah tolong buat kan homework kalau dah lewat sangat...hahhaaa...pecah rahsia kan...Arwah abah memang pandai melukis...Kalau ada homework lukisan memang rujuk dgn abah lah...kalau tak pandai suruh abah lukis. Sebab tu bab lukisan saya selalu dapat A..Memang tak puas hati lah kalau tak cantik..Sanggup paksa arwah abah tolong ajar....
Mak memang full time housewife. Selalunya malam2 mak teman ulangkaji pelajaran especially subject English, mak boleh lah tegur. Subject lain2 rujuk dgn abah. Abah kan cikgu senang la nak tanya. Tapi kan rentetan dari sikap yg suka lambat makan tu, sampai end of the year I was admitted to hospital sebab kena gastrik yang teruk....Tu la gara2 terlupa nak makan sebab nak habiskan segala homework & gerun mengenangkan penampar cikgu. Tapi yg best nya lepas tu jadi pelajar kesayangan cikgu la pulak kan...Berbaloi lah usaha masa tu...Tapi bila dah masuk darjah 5 agak sukar nak pertahankan no 1 dalam peperiksaan sebab time ni pelajar lelaki pulak dah start conquer & masing2 berlawan study dek subjet yg dah makin susah especially pelajaran geography yg saya tak minat lansung tu...
Kat Sekolah Rendah Tengku Budriah ni saya bersekolah sampai tamat darjah 6. Tapi yang menjadi sejarahnya badge kami adalah bagde teramai yang mendapat 5A dalam Peperiksaan Penilaian Darjah 5 iaitu seramai 21 orang. Kira baguslah time tu..dah sekolah kat luar bandar kan tapi prestasi membanggakan. Cipta sejarah...Another Revolution in my life...
Berbekalkan result yang bagus tu arwah abah masukkan saya ke Sekolah Menengah Sultanah Asma , Alor Setar , Kedah. Sekolah ni adalah girls school dan bila masuk form 1, sekali lagi saya harus tinggal dgn Tok & Wan sebab abah masih mengajar di Perlis. So, saya dan abang berpindah ke rumah tok & Wan. Saya kat Sek Men Sultanah Asma, abang pulak kat Kolej Sultan Abdul Hamid sambung form 4 kat sana. So..dari form 1 lagi saya dah kena berdikari..basuh baju sendiri + baju abang sekali. Duit belanja abah bagi RM30 jer sebulan...maksudnya RM1 jer sehari...so..pandai2 lah budget..Kekadang tu kalau terhabis budget, dgn tak malunya terpaksa mintak kat abang atau Tok RM1-2 buat belanja. Walaupun tinggal dgn Tok & Wan...bab duit ni memang paling segan nak mintak. Berbeza dgn anak2 saya sekarang...kalau tak cukup duit, senang jer mintak kat parents or tok & wan...Zaman dah berubah kan....
Alhamdulillah, walaupun dah lama terpisah dgn kawan2 dari sekolah rendah , tapi dgn zaman e-commerce ni..thru Facebook & Media Sosial akhirnya membolehkan kami berjumpa semula & boleh buat reunion lagi...
Alhamdulillah, walaupun dah lama terpisah dgn kawan2 dari sekolah rendah , tapi dgn zaman e-commerce ni..thru Facebook & Media Sosial akhirnya membolehkan kami berjumpa semula & boleh buat reunion lagi...
 |
| Ni Gambar masa darjah 5 Biru in 1984- Sek Ren Tengku Budriah |
 |
| This is our reunion sekolah rendah in April 2010..Glad to see them..All successful in their career and business. |
Ok..sampai sini dulu kisah zaman sekolah rendah. Nanti saya sambung lagi zaman sekolah menengah & zaman universiti pulak...Actually , bila mengenangkan kisah zaman persekolah, banyak mengajar saya erti berdikari dan usaha yang berterusan . Kalau dulu saya akan berusaha sedaya mungkin untuk capai results yg bagus dalam pelajaran...Sekarang juga saya harus berusaha utk mencapai impian hidup, meningkatkan taraf ekonomi keluarga dan mendidik anak2 supaya menjadi anak2 yang solehah dan berjaya...InsyaaAllah...
Love,
.JPG)
